Zaburzenia odżywiania cz. 2

Bulimia, ortoreksja i zespół nocnego jedzenia

Najpierw jedzą, często wręcz pochłaniają pokarm a potem prowokują wymioty, biorą środki przeczyszczające albo głodzą się tak, że zagrażają swojemu zdrowiu. Tak można by bardzo skrótowo opisać osobę chorą na bulimię.

Potrafi ona pochłonąć ponad 3,000 kalorii w niecałą godzinę. Dla porównania pizza margarita o średnicy 50 cm to około 1700 kcal…

Osoby dotknięte bulimią bardzo często zdają sobie sprawę z problemu i są przerażone faktem, że nie potrafią przerwać nawracającego cyklu. Żarłoczność prowadzi do etapu oczyszczenia a za jakiś czas znowu cykl się powtarza, nawet kilkukrotnie podczas tygodnia.

Najczęściej wszystko przebiega w sekrecie przed otoczeniem, a uczucia potwornego wstydu, ale i ulgi przeplatają się w ciągłym tańcu.

Inaczej niż w przypadku anoreksji, ludzie z bulimią potrafią zachować normalną wagę w stosunku do wieku. Natomiast identycznie jak w anoreksji, nieustannie drżą, że utyją i bardzo nisko oceniają walory swojego realnego ciała.  Ich wygląd najczęściej nie jest tak dramatyczny, ale mogą pojawiać się popsute zęby, zniszczone kwasami z żołądka, zajady w kącikach ust czy nieświeży oddech. Badania wykazują awitaminozę czy spadek elektrolitów, osłabienie serca i wątroby. Bardzo często u kobiet objawem jest nieregularny okres.

Dużo trudniej postawić diagnozę osobie, która stosuje głownie środki wspomagające wypróżnienia. Najczęściej kończy się to nawykowymi zaparciami, kiedy jelita nie wykonują swoich funkcji bez chemicznych wspomagaczy.

Ortoreksja to obsesja zdrowego żywienia, ale nie w celu schudnięcia, ale utrzymania jak najdłużej zdrowia
i przedłużeniu istnienia. Jest wpisana w XXI wiek…

 Świetnie jest dbać o higienę swojego życia, w tym jedzenia, ale ortoreksja potrafi zawładnąć życiem do tego stopnia, że rzutuje na pracę i związki z innymi ludźmi. Taka osoba podporządkowuje codzienne aktywności pod zakupy spożywcze i przygotowanie posiłków, i potrafi spędzić wiele godzin czytając etykiety na pokarmach, i odrzucając wszystko co choć odrobine jest niezdrowe czy sztuczne. Planuje swój dzień głównie pod przygotowywanie posiłków, unika określonych sposobów obróbki żywności, np. smażenia czy mrożenia, obsesyjne dba o czystość przy przygotowaniu jedzenia i ściśle kontroluje jakość produktów. Ma rozbudowane rytuały dotyczące przygotowania posiłków; odczuwa lęk i przy zmianie porządku dnia, i czynności związanych z przygotowaniem jedzenia, a po zjedzeniu czegoś “niewłaściwego” ma wyrzuty sumienia i czuje się źle. Bardzo często, aby uniknąć tych stanów, rezygnuje z życia towarzyskiego czy rozrywki .

To co wspiera tę chorobę, to przekonanie, że odżywiamy się lepiej niż inni i przecież wszystkie badania naukowe to potwierdzają… Osoby chore nie dostrzegają jak bardzo ta obsesja staje się uzależnianiem i destrukcyjnie wpływa na wszystkie sfery życia…

Zespół nocnego jedzenia [objadania się]  to  kolejne współczesne zaburzenie odżywiania związane z rytmem dobowym. Polega na wielokrotnym, niekontrolowanym jedzeniu w ciągu nocy. Ma powiązania z zaburzeniami nastroju i snu.

Chory może być świadomy i zdawać sobie sprawę, że je nocą albo może nie pamiętać, że wstawał w nocy, aby jeść, bo robił to lunatykując. Osoby z tym zaburzeniem mogą mieć prawidłową wagę lub otyłość.

Intersujące jest, że osoby bez problemów z wagą a mające objawy tego zaburzenia[jedzenie głownie w godzinach wieczornych i nocnych, problemy ze spaniem czy brak apetytu rano], to mieszkańcy krajów śródziemnomorskich.

Kluczowe do zdiagnozowania tej choroby, w odróżnieniu od takiego sposobu odżywania ze względu na, np. tryb pracy, jest spełnienie kilku kryteriów:

  • osoba nie ma przyjemności z takiego jedzenia,
  • wielokrotnie wstaje z łózka, po to, aby zjeść,
  • ukrywa nocne jedzenie przed bliskimi, a co za tym idzie ma poczucie wstydu i winy,
  • odczuwa wewnętrzny przymus jedzenia w nocy,
  • bardzo często je pod wpływem trudnych emocji i stanów np. samotności, złości, smutku, lęku,
  • jej nastrój w ciągu dnia stopniowo się pogarsza, aż do stanów depresyjnych wieczorem,
  • czuje, że utraciła kontrolę nad jedzeniem i masą ciała,
  • w badaniach ujawnia się wieczorny wzrost poziomu kortyzolu oraz spadek melatoniny
Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) Zazwyczaj od leków z tej grupy lekarz zaczyna leczenie pacjenta chorego na depresję. Należą do nich: citalopram, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna i sertralina.  Jak sama nazwa wskazuje,...

Leki w depresji

Leki w depresji

Choroba afektywna jednobiegunowa, czyli depresja w jej umiarkowanym i głębokim nasileniu jest wskazaniem do farmakoterapii, czyli stosowaniu leków. Lekarz psychiatra ma do wyboru wiele różnych leków przeciwdepresyjnych. W większości przypadków można dobrać optymalny...

SYDROM SZTOCHOLMSKI

SYDROM SZTOCHOLMSKI

- kiedy ofiara broni kata. W latach 70 XX wieku, w jednym z banków w Sztokholmie zdarzył się napad. Napastnicy przez tydzień przetrzymywali jego pracowników. Kiedy sytuacja została opanowana i zakładnicy zostali uwolnieni, wydarzyło się coś czego nikt się nie...

DEPRESJA SEZONOWA

DEPRESJA SEZONOWA

Depresja sezonowa (SAD) jest jednym z rodzajów depresji. Tym, co ją wyróżnia, jest jej cykliczny, sezonowy przebieg. Epizody depresyjne pojawiają się późną jesienią lub wczesną zimąi trwają do wiosny, wtedy to dochodzi do poprawy nastroju. Bywa, że objawy choroby...

Jesień życia – cz. 2

Jesień życia – cz. 2

Praca Od wielu czynników zależy jakie znaczenie ma praca w życiu człowieka. Jednym z nich jest pokolenie kulturowe danej osoby. Ludzie, którzy byli wychowywani w szacunku do pracy, będą prawdopodobnie bardziej doceniali jej rolę niż ci, którzy żyli w środowisku, gdzie...

Jesień życia

Jesień życia

  Za oknem pierwsza jesienna pogoda, stąd temat dzisiejszego wpisu: jesień życia – starość. Rozwój człowieka, a tym samym proces jego starzenia się i przystosowania do różnych związanych z tym zmian jest ściśle powiązany z historią jego życia. W starości niejako...

Odpoczynek i jego brak cz. 2

Odpoczynek i jego brak cz. 2

Ryzyko wyczerpania i chorób, frustracji i wypalenia zawodowego w obecnym świecie jest bardzo duże.  Wysokie wymagania, niestabilna sytuacja światowa i pandemiczna, nie sprzyjają zachowaniu równowagi wewnętrznej. Dlatego tak ważne jest, aby być na siebie uważnym i...

Odpoczynek i jego brak cz. 1

Odpoczynek i jego brak cz. 1

Żyjemy w pędzie, zadanie goni kolejne… Bierzemy na siebie ogrom obowiązków i czujemy, że wiele od nas zależy. Rytm dnia, mimo że regularny, przypomina raczej dyscyplinę sportową, podzieloną na etapy, gdzie liczy się tylko wygrana. Budzik, śniadanie na stojąco, sama...

TANOREKSJA

TANOREKSJA

Wśród różnorakich zaburzeń osobowości istnieje jedno, które w obecnej porze roku wydaje się wyjątkowo ważne do opisania, to tanoreksja. Zalicza się ją do zaburzeń wynikających z kultu własnego ciała. Osobie cierpiącej wciąż wydaje się, że wygląda bardzo blado, a przez...

Skip to content