stres

STRES część 1

Dla wielu z nas „stres” kojarzy się z nieprzyjemnym napięciem, które przeszkadza w życiu. Takie jest potoczne rozumienie tego słowa. Mówisz ”jestem w stresie”, kiedy chcesz przekazać, że jest trudno, a Ty czujesz się źle.
Tymczasem „stres” to nic innego jak mobilizacja organizmu do działania. Sam w sobie jest warunkiem aktywności i życia. Przy optymalnym jego nasileniu pracujemy i uczymy się adekwatnie do swoich możliwości. Kiedy ta mobilizacja jest za mała – nie działamy na 100 % i co za tym idzie, nie osiągamy wyznaczonych celów. Kiedy jest za duża – również nie jest dobrze. Wtedy myślenie i emocje zostają przeciążone. A zachowania mają na celu doprowadzić do redukcji napięcia. Wtedy unikamy sytuacji stresogennych, a jeśli już w nich jesteśmy – działamy zdecydowanie poniżej swoich możliwości.
Można powiedzieć, że ani za mało[!], ani za dużo stresu nam nie służy.
Jak pewnie każdy z Nas zauważył, to optimum dla różnych ludzi ma inne znaczenie. Dla jednych pandemia już na początku była bardzo trudna i zdestabilizowała świat, a dla innych dopiero po dłuższym czasie było jasne, że ta sytuacja wpływa destrukcyjnie. Warto się zastanowić od czego to zależy, co za tym idzie – na co mamy wpływ a na co jednak nie… Jest wiele czynników, na które niewiele możemy poradzić. Należą do nich te cechy naszego organizmu, z którymi przyszliśmy na świat. Nasze ciała rodzą są się z różną wydolnością poszczególnych organów wewnętrznych, czasami z różnymi ukrytymi defektami, a czasami po prostu z chorobami. Dowiedzione jest, i na logikę zrozumiałe, że dzieci urodzone przed terminem mają delikatniejsze i bardziej wrażliwe organizmy niż inne. Mogą być bardziej narażone na bodźce szkodliwe, bo ich różne układy nie wykształciły się w 100%.
Te czynniki mogą spowodować, że w późniejszym życiu, przy mocnym lub przewlekłym stresie – właśnie te układy i organy zaczną zawodzić jako pierwsze…
To co ma ogromne znaczenie, to budowa i indywidualne cechy naszego układu nerwowego. Na pewno znają Państwo w swoim otoczeniu ludzi, których nazywacie „nerwusami” albo „flegmatykami”. Do potocznej mowy weszły określenia introwertyk i ekstrawertyk… w dużym uproszczeniu chodzi tu właśnie o te cechy, które opierają się na wrodzonym typie temperamentu…
Wyobraźmy sobie osobę, która wspaniale czuje się wśród ludzi, potrzebuje wielu intensywnych kontaktów, aby czuć się dobrze a interakcję międzyludzkie są dla niej źródłem energii i siły. Lubi, kiedy jest wiele bodźców, kiedy dookoła niej dużo się dzieje Szybko i ekspresyjnie przeżywa różne stany i równie szybko z nich wychodzi. W przedłużającej się samotności traci werwę i siły. Zaczyna odczuwać smutek i przygnębienie. Jest zmęczona – wydaje się, bez powodu- a stopień jej motywacji do czegokolwiek spada…
A teraz pomyślmy o jej przeciwieństwie – osobie spokojnej, szukającej ciszy i ograniczającej ilość doznań, które są dookoła. Ładuje ona akumulatory w samotności a interakcje z wieloma osobami albo bardzo częste ¬¬- po prostu ją męczą. Może ona długo przezywać róże wydarzenia, długo o nich myśleć i długo czuć emocje, które te wydarzenia wywołały.
Teraz umieśćmy obie te osoby w sytuacji covidowej, w kwarantannie domowej lub zdalnej nauce czy pracy. Efekty tego stresu dla każdej z tych osób będą inne i pojawią się w innym czasie… Prawdopodobnie introwertyk lepiej zniesie sytuację zamknięcia a efektywność jego działań może jeszcze długo pozostać bez zmian. Osoba ekstrawertywna dużo szybciej wyczerpie zasoby energetyczne i zacznie wykonywać swoje obowiązki gorzej i mniej chętnie. A mówimy tylko o pewnych cechach osobowych związanych z funkcjonowaniem naszej fizjologii.
W kolejnej część opowiemy o innych rzeczach, które decydują, jak radzimy sobie ze stresem.

Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) Zazwyczaj od leków z tej grupy lekarz zaczyna leczenie pacjenta chorego na depresję. Należą do nich: citalopram, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna i sertralina.  Jak sama nazwa wskazuje,...

Leki w depresji

Leki w depresji

Choroba afektywna jednobiegunowa, czyli depresja w jej umiarkowanym i głębokim nasileniu jest wskazaniem do farmakoterapii, czyli stosowaniu leków. Lekarz psychiatra ma do wyboru wiele różnych leków przeciwdepresyjnych. W większości przypadków można dobrać optymalny...

SYDROM SZTOCHOLMSKI

SYDROM SZTOCHOLMSKI

- kiedy ofiara broni kata. W latach 70 XX wieku, w jednym z banków w Sztokholmie zdarzył się napad. Napastnicy przez tydzień przetrzymywali jego pracowników. Kiedy sytuacja została opanowana i zakładnicy zostali uwolnieni, wydarzyło się coś czego nikt się nie...

DEPRESJA SEZONOWA

DEPRESJA SEZONOWA

Depresja sezonowa (SAD) jest jednym z rodzajów depresji. Tym, co ją wyróżnia, jest jej cykliczny, sezonowy przebieg. Epizody depresyjne pojawiają się późną jesienią lub wczesną zimąi trwają do wiosny, wtedy to dochodzi do poprawy nastroju. Bywa, że objawy choroby...

Jesień życia – cz. 2

Jesień życia – cz. 2

Praca Od wielu czynników zależy jakie znaczenie ma praca w życiu człowieka. Jednym z nich jest pokolenie kulturowe danej osoby. Ludzie, którzy byli wychowywani w szacunku do pracy, będą prawdopodobnie bardziej doceniali jej rolę niż ci, którzy żyli w środowisku, gdzie...

Jesień życia

Jesień życia

  Za oknem pierwsza jesienna pogoda, stąd temat dzisiejszego wpisu: jesień życia – starość. Rozwój człowieka, a tym samym proces jego starzenia się i przystosowania do różnych związanych z tym zmian jest ściśle powiązany z historią jego życia. W starości niejako...

Odpoczynek i jego brak cz. 2

Odpoczynek i jego brak cz. 2

Ryzyko wyczerpania i chorób, frustracji i wypalenia zawodowego w obecnym świecie jest bardzo duże.  Wysokie wymagania, niestabilna sytuacja światowa i pandemiczna, nie sprzyjają zachowaniu równowagi wewnętrznej. Dlatego tak ważne jest, aby być na siebie uważnym i...

Odpoczynek i jego brak cz. 1

Odpoczynek i jego brak cz. 1

Żyjemy w pędzie, zadanie goni kolejne… Bierzemy na siebie ogrom obowiązków i czujemy, że wiele od nas zależy. Rytm dnia, mimo że regularny, przypomina raczej dyscyplinę sportową, podzieloną na etapy, gdzie liczy się tylko wygrana. Budzik, śniadanie na stojąco, sama...

TANOREKSJA

TANOREKSJA

Wśród różnorakich zaburzeń osobowości istnieje jedno, które w obecnej porze roku wydaje się wyjątkowo ważne do opisania, to tanoreksja. Zalicza się ją do zaburzeń wynikających z kultu własnego ciała. Osobie cierpiącej wciąż wydaje się, że wygląda bardzo blado, a przez...

Skip to content