Zaburzenia lękowe cz. 2.

W przeciwieństwie do opisanych w poprzedniej części fobii, są  też lęki niedające się przypisać do konkretnych rzeczy czy sytuacji. Możemy  wśród nich wymienić:

           Lęki napadowe (paniczne – bardzo silne przerażenie i napady paniki, którym towarzyszy uczucie zagrożenia
i chęć ucieczki) – choć objawy przypominają te fobiczne, lęki napadowe nie wiążą się z obiektem czy sytuacją – pojawiają się bez wyzwalającego czynnika, w sytuacjach stresowych, ale też w trakcie pogodnego nastroju, na zasadzie kontrastu „skoro jest tak dobrze, to zaraz pewnie…”.

     Lęki uogólnione – GAD (występują w związku z jakimiś wydarzeniami, konfliktami trwającymi ponad pół roku) pacjent oczekuje czegoś złego, ale nie wie, dlaczego i skąd się to uczucie bierze, zamartwia się „na zapas” wszystkim, zwłaszcza zwykłymi sprawami dnia codziennego, martwi się o siebie i swoich bliskich, tworzy w myślach sytuacje hipotetyczne, martwi się nawet tym, że się martwi,

    Lęki depresyjne i mieszane – depresyjność i lęk mają postać łagodną i nie wskazują jednoznacznie, które z tych zaburzeń przeważa; wyraźnie obniżony nastrój łączy się z niepokojem w momentach zamartwiania się.

Kolejna diagnoza, którą możemy usłyszeć, to nerwica natręctw, czyli inaczej zaburzenie obsesyjno-kompulsywne .

Polega na napływaniu uporczywych myśli, poczuciu, że „musi się” wykonywać jakąś czynność (najbardziej znanym przykładem jest natręctwo mycia rąk). Ten przymus, jak można się domyśleć, jest bardzo dokuczliwy i łączy się z dużym napięciem  oraz obniżeniem nastroju.

Kompulsje często wiążą się z pedantycznością, drobiazgowością i perfekcjonizmem, co nierzadko prowadzi do całkowitej dezorganizacji lub paraliżu działań, a to powoduje problemy w życiu rodzinnym i zawodowym.

W szczególności, zbyt surowy „trening czystości” ma prawdopodobnie związek z powstawaniem natręctw.

Reakcje na ciężki stres – wyjątkowo silny stres psychiczny czy fizyczny; reakcje występują na skutek traumatycznych wydarzeń np. wypadku, śmierci bliskiej osoby, bombardowania; trwają od kilku dni do miesiąca. Jeśli symptomy utrzymują się dłużej i są nasilone, stwierdza się zespół stresu pourazowego.

Zaburzenia dysocjacyjne  – dotyczą osób, które tracą kontrolę nad zachowaniami, tożsamością czy świadomością.

Są związane z sytuacjami określanymi jako „nie do zniesienia” i mogą się pojawić w związku z urazem psychicznym tak silnym, że osoba nie jest w stanie skonfrontować się z tak przerażającą rzeczywistością. To mogą być doświadczenia molestowania, przemocy czy innych złych relacji.

Jeśli nie mijają po kilku miesiącach, to należy sięgnąć głębiej w poszukiwaniu nierozwiązanych problemów czy trudności wywołujących stres. Bywają trudne do zdiagnozowania, ze względu na podobieństwo do innych zaburzeń psychicznych

Lęki występujące pod postacią somatyczną – wiążą się z dolegliwościami ciała, bólem, niesprawnym działaniem niektórych narządów i układów. Przy tym wyniki przeprowadzonych badań lekarskich nie odbiegają od normy. Do tej grupy zalicza się zaburzenie hipochondryczne (silne przekonanie o posiadaniu poważnej choroby fizycznej). Ta grupa lęków jest wyjątkowo dokuczliwa i dla pacjenta, i dla  lekarzy, którzy próbują postawić diagnozę. Czasami wiąże się z dodatkowym, ogromnym stresem związanym z niepewnością „ co mi jest” , jak i etykietowaniem pacjenta jako np. konfabulanta, który w ten sposób wymiguje się od obowiązków . Warto pamiętać, że taka osoba naprawdę doświadcza wszystkich opisanych przez nią stanów fizycznych.

Neurastenia – poczucie fizycznego lub psychicznego zmęczenia, które jest nieadekwatne do wysiłku. Na ogół wiąże się z nieśmiałością, pesymizmem, przewrażliwieniem, krytykowaniem wszystkiego. Towarzyszy jej albo nadmierne napięcie mięśniowe, albo – wręcz przeciwnie – obniżenie napięcia.

Zespół depersonalizacji-derealizacji – poczucie obcości, nierealności co do własnych przeżyć, uczuć, myśli czy otaczających przedmiotów; rzadko występuje jako samodzielne zaburzenie – najczęściej pojawia się w przebiegu innych zaburzeń psychicznych.

TERAPIA W PRAKTYCE

TERAPIA W PRAKTYCE

Bardzo wielu Pacjentów rozważając pomoc psychoterapeuty, nie wie czego się spodziewać, co budzi sporo obaw i może skutecznie odstraszyć od sięgnięcia po taką formę leczenia. Poniższy opis dotyczy głównie psychoterapii w nurcie psychodynamicznym, ale większość...

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA CZ.2.

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA CZ.2.

Aby wydostać się z pułapki warunkowego traktowania dziecka, warto zacząć od powiedzenia sobie STOP. Zadajmy sobie pytanie: „O co mi tak naprawdę chodzi, na czym mi zależy”. Zastanówmy się czy to, co robimy, jak odzywamy się...

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA

Każdy chciałby być kochany takim, jakim jest. Dorośli i dzieci tęsknią za taką miłością. Bezwarunkowa akceptacja buduje w nas przekonane, że jesteśmy wystarczająco dobrzy i buduje nasze poczucie własnej wartości. W jaki sposób rodzice mogą okazywać swoim dzieciom...

Medytacja

Medytacja

 To czym jest medytacja, czy jak ma działać, może się różnić w zależności od tego, w jakiej tradycji ją praktykujemy. W najbardziej powszechnym, niereligijnym, rozumieniu, np.: w podejściu uważności, medytacja to stopniowe zaznajamianie się z samym sobą. To...

Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) Zazwyczaj od leków z tej grupy lekarz zaczyna leczenie pacjenta chorego na depresję. Należą do nich: citalopram, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna i sertralina.  Jak sama nazwa wskazuje,...

Leki w depresji

Leki w depresji

Choroba afektywna jednobiegunowa, czyli depresja w jej umiarkowanym i głębokim nasileniu jest wskazaniem do farmakoterapii, czyli stosowaniu leków. Lekarz psychiatra ma do wyboru wiele różnych leków przeciwdepresyjnych. W większości przypadków można dobrać optymalny...

SYDROM SZTOCHOLMSKI

SYDROM SZTOCHOLMSKI

- kiedy ofiara broni kata. W latach 70 XX wieku, w jednym z banków w Sztokholmie zdarzył się napad. Napastnicy przez tydzień przetrzymywali jego pracowników. Kiedy sytuacja została opanowana i zakładnicy zostali uwolnieni, wydarzyło się coś czego nikt się nie...

DEPRESJA SEZONOWA

DEPRESJA SEZONOWA

Depresja sezonowa (SAD) jest jednym z rodzajów depresji. Tym, co ją wyróżnia, jest jej cykliczny, sezonowy przebieg. Epizody depresyjne pojawiają się późną jesienią lub wczesną zimąi trwają do wiosny, wtedy to dochodzi do poprawy nastroju. Bywa, że objawy choroby...

Jesień życia – cz. 2

Jesień życia – cz. 2

Praca Od wielu czynników zależy jakie znaczenie ma praca w życiu człowieka. Jednym z nich jest pokolenie kulturowe danej osoby. Ludzie, którzy byli wychowywani w szacunku do pracy, będą prawdopodobnie bardziej doceniali jej rolę niż ci, którzy żyli w środowisku, gdzie...

Skip to content