Zaburzenia odżywiania cz. 1

Zaburzenia odżywiania to nie moda ani fanaberia.

To choroba psychiczna, która wymaga intensywnego leczenia.

To choroba, która może zakończyć się śmiercią.

To choroba, która ma różne twarze.

Zgodnie z klasyfikacjami medycznymi zaburzenia odżywiania dzielą się na: zaburzenia specyficzne i niespecyficzne. Wśród tych pierwszych są anoreksja, bulimia, bulimoreksja, ortoreksja. Pozostałe to zespół nocnego jedzenia, kompulsywne objadanie się, zespół przeżuwania, anarchia żywieniowa.

Zajrzyjmy przez dziurkę od klucza do mieszkania Zosi i jej mamy. Zosia jest szczupła, bardzo szczupła. Koleżanki zazdroszczą jej bardzo tej szczupłości. Wyglądasz jak modelka – mówią.
Zosia z mamą siedzą przy obiedzie. Przed dziewczyną stoi malutka filiżanka rosołu. Jej mama mówi, że nie będzie mogła wyjść, dopóki nie zje… Zosia wpada w histerię. Płacze, rozpacza, krzyczy. Błaga, żeby nie jeść tej zupy. W końcu z największym trudem przełyka dwie łyżki – takie do herbaty. Dwie łyżki i mama zrezygnowana pozwala jej wyjść.  Takich obrazków jest w tym domu wiele, właściwie każdy wspólny posiłek wygląda podobnie.

Anoreksja

Najprościej mówiąc to odmawianie spożywania pokarmów mające na celu osiągnięcie szczupłości. Dla osoby z anoreksją jedzenia nigdy nie jest za mało, za to waga zawsze jest zbyt wysoka.
Chorzy ograniczają kaloryczność posiłków do minimum. Bardzo lękają się przytyć. Chowają żywność, potajemnie ją wyrzucają, jeśli mieszkają z kimś kto to sprawdza. Mistrzowsko potrafią opowiadać przekonujące historie o tym jak dużo jedzą. Uważny obserwator zauważy nie tylko chudość, ale osłabienie i dużą męczliwość. Cerę, która jest blada i sucha, wypadające włosy czy cieniutkie i łamliwe paznokcie. Współcześnie wiele oznak można przeoczyć, bo mamy sztuczne paznokcie, rzęsy, dopinki, „ostrzyki” i inne zmieniacze wyglądu. Jednak dewastacja organizmu powodowana niedożywieniem, z każdym dniem narasta i już nie można jej ukryć, choć wtedy często jest już za późno.
Obraz własnego ciała chorego jest zaburzony, tam, gdzie ty widzisz skórę i kości on dostrzega fałdy tłuszczu. I nie jest w stanie widzieć inaczej…Największe zagrożenie zachorowania dotyczy osób między 14. a 18. rokiem życia i pokrywa się z okresem dojrzewania, gdzie ciało i opinie o nim, są takie istotne dla budowania samooceny. Niestety ta dolna granica spada.
Diagnozą anoreksji zajmuje się lekarz poprzez przeprowadzenie wywiadu i dookreślenie objawów. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne podaje takie wytyczne:

  • działania prowadzące do uzyskania i/lub utrzymania masy ciała poniżej wartości należnej (np. < 85% masy należnej lub nieosiągnięcia 85% masy należnej w okresie wzrastania),
  • lęk przed przytyciem, otyłością, nawet podczas znacznej niedowagi,
  • zaburzenie postrzegania własnej sylwetki i ciała,
  • zanik miesiączki przez minimum 3 miesiące.

Aby można było zdiagnozować anoreksję, konieczne jest wykluczenie pozostałych przyczyn prowadzących do spadku masy ciała jak:

  • choroby przewodu pokarmowego z towarzyszącym upośledzeniem wchłaniania,
  • nadczynność tarczycy,
  • choroba nowotworowa (w jej przebiegu dochodzi do utraty masy ciała, kacheksji),
  • cukrzyca typu 1,
  • niedoczynność przysadki,
  • niewydolność kory nadnerczy,
  • zaburzenia podwzgórzowe (np. zmiany nowotworowe w tej lokalizacji)

cdn.

TERAPIA W PRAKTYCE

TERAPIA W PRAKTYCE

Bardzo wielu Pacjentów rozważając pomoc psychoterapeuty, nie wie czego się spodziewać, co budzi sporo obaw i może skutecznie odstraszyć od sięgnięcia po taką formę leczenia. Poniższy opis dotyczy głównie psychoterapii w nurcie psychodynamicznym, ale większość...

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA CZ.2.

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA CZ.2.

Aby wydostać się z pułapki warunkowego traktowania dziecka, warto zacząć od powiedzenia sobie STOP. Zadajmy sobie pytanie: „O co mi tak naprawdę chodzi, na czym mi zależy”. Zastanówmy się czy to, co robimy, jak odzywamy się...

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA

MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA

Każdy chciałby być kochany takim, jakim jest. Dorośli i dzieci tęsknią za taką miłością. Bezwarunkowa akceptacja buduje w nas przekonane, że jesteśmy wystarczająco dobrzy i buduje nasze poczucie własnej wartości. W jaki sposób rodzice mogą okazywać swoim dzieciom...

Medytacja

Medytacja

 To czym jest medytacja, czy jak ma działać, może się różnić w zależności od tego, w jakiej tradycji ją praktykujemy. W najbardziej powszechnym, niereligijnym, rozumieniu, np.: w podejściu uważności, medytacja to stopniowe zaznajamianie się z samym sobą. To...

Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Leki stosowane w leczeniu depresji – cz. 2.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) Zazwyczaj od leków z tej grupy lekarz zaczyna leczenie pacjenta chorego na depresję. Należą do nich: citalopram, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna i sertralina.  Jak sama nazwa wskazuje,...

Leki w depresji

Leki w depresji

Choroba afektywna jednobiegunowa, czyli depresja w jej umiarkowanym i głębokim nasileniu jest wskazaniem do farmakoterapii, czyli stosowaniu leków. Lekarz psychiatra ma do wyboru wiele różnych leków przeciwdepresyjnych. W większości przypadków można dobrać optymalny...

SYDROM SZTOCHOLMSKI

SYDROM SZTOCHOLMSKI

- kiedy ofiara broni kata. W latach 70 XX wieku, w jednym z banków w Sztokholmie zdarzył się napad. Napastnicy przez tydzień przetrzymywali jego pracowników. Kiedy sytuacja została opanowana i zakładnicy zostali uwolnieni, wydarzyło się coś czego nikt się nie...

DEPRESJA SEZONOWA

DEPRESJA SEZONOWA

Depresja sezonowa (SAD) jest jednym z rodzajów depresji. Tym, co ją wyróżnia, jest jej cykliczny, sezonowy przebieg. Epizody depresyjne pojawiają się późną jesienią lub wczesną zimąi trwają do wiosny, wtedy to dochodzi do poprawy nastroju. Bywa, że objawy choroby...

Jesień życia – cz. 2

Jesień życia – cz. 2

Praca Od wielu czynników zależy jakie znaczenie ma praca w życiu człowieka. Jednym z nich jest pokolenie kulturowe danej osoby. Ludzie, którzy byli wychowywani w szacunku do pracy, będą prawdopodobnie bardziej doceniali jej rolę niż ci, którzy żyli w środowisku, gdzie...

Skip to content