Kompulsywne objadanie się, zespół przeżuwania, anarchia żywieniowa
Kompulsywne objadanie to choroba zaliczana do zaburzeń odżywiania. Dla przypomnienia to takie jednostki chorobowe, które dotyczą relacji z jedzeniem i maja podłoże psychiczne.
Kompulsywne czy inaczej napadowe objadanie się to jedzenie nadmiernych ilości pokarmu w sposób całkowicie niekontrolowany. Taka potrzeba pojawia się okresowo. Są momenty wyciszenia i nawroty choroby. Chęć jedzenia nie ma żadnego związku z odczuwanym głodem lub brakiem pożywienia. Zazwyczaj poprzedzają je sytuacje, które powodują różne trudne emocje. Kompulsywne objadanie ma pomóc w regulacji czy „nie czucia” tych nieprzyjemnych stanów.
W trakcie napadu osoba chora je zachłannie, szybko, często połyka zbyt duże kęsy i je nadal mimo uczucia sytości. Nie może tego przerwać a koniec następuje, kiedy odczuwa bardzo nieprzyjemne objawy przejedzenia.
Dodatkowo chory często zmaga się z poczuciem winy z powodu takiego napadu i posiłki spożywa w samotności. Odczuwa frustrację, ponieważ jakiekolwiek próby normalnego jedzenia nie zaspokajają potrzeb…
Napadowe objadanie jest związane ze wzrostem masy ciała, aż do nadwagi i otyłości. A one prowadzą do kolejnych zaburzeń, nie tylko fizycznych, ale i psychicznych. Chory wstydzi się swojego ciała, przestaje się akceptować . W efekcie jego samoocena spada i w obawie przed odtrąceniem zaczyna się izolować, unikać spotkań towarzyskich. To stałe niezadowolenie z wyglądu i ciągłe poczucie winy powodują, że rozwija się depresja.
A problemy psychiczne nasilają objawy kompulsywnego objadania się. Błędne koło.
Zespół przeżuwania
Zespół przeżuwania jest zaburzeniem, które obecnie można rozpoznać się u osób w różnym wieku. Pierwotnie był diagnozowany u niemowląt i małych dzieci
Charakteryzuje się powtarzanym cofaniem pokarmu z żołądka do jamy ustnej, utrzymującym się przez przynajmniej miesiąc. Zachowanie to nie wynika z chorób lub wad przewodu pokarmowego. Cofające się jedzenie nie ma nieprzyjemnego dla chorego smaku, część osób ponownie je przeżuwa i połyka część ma przymus wyplucia.
Kiedy wyobrazimy sobie osobę cierpiącą na ten zespół, łatwo przewidzieć, że skutki są psychologiczne – stany lękowe czy depresja jak i somatyczne: niedożywienie czy choroby jamy ustnej.
Anarchia żywieniowa
To mniej znane, przynajmniej z nazwy, zaburzenie jedzenia. Charakteryzuje się brakiem głównych posiłków- nie ma śniadania czy obiadu, a jest ciągle podjadanie w ciągu dnia gotowych potraw i przekąsek. Osoba właściwie „je co popadnie” i robi to przez cały czas swojej aktywności. Nie zwraca żadnej uwagi na jakość jedzenia, wygląd czy miejsce spożywania pokarmu. Większości z nas zdążają się sytuacje braku czasu i jedzenia w biegu ale osoba chora jest w takim trybie bez względu na okoliczności.
